Zingen, pepernoten en een huilend jochie

Posted on by Sjoerd Geurts Geplaatst in Regio — Geen reacties ↓

Wat waren het leuke, spannende en gezellige weken. Op weg naar 5 december. Verlanglijstjes maken en wekenlang dromen van spulletjes, die je uiteindelijk toch niet krijgt. Maar alleen het dromen en de spanning waren al geweldig. Ik gun ieder kind een mooie Sinterklaastijd. Trouwens ook iedere volwassene.

Ik koester mijn eigen Sinterklaasgeschiedenis als ‘gelovige’. Het begon half november op een meestal gure zaterdagmiddag. Met een bord boerenkool op schoot keken we in huize Geurts met broers en zussen naar de intocht van Sinterklaas op televisie. Lachen om die grappige pieten en blij dat Sinterklaas aan het eind van de intocht vertelde dat we die avond de schoen mochten zetten. Het startsein van enkele spannende weken, waarin ik tekeningen maakten voor de Sint, die vervolgens samen met een wortel in mijn schoen deed en in bed zo lang mogelijk wakker lag te luisteren of ik toevallig iets op het dak hoorde. En ’s morgens zaten er natuurlijk chocoladesigaretten in de schoen.

Liedjes zingen en strooien
Kwamen er vriendjes spelen op woensdagmiddag, dan kregen we heel subtiel de tip of het geen idee was om Sinterklaasliedjes te gaan zingen in de kamer. Nog geen vijf minuten later werd er op de deur gebonsd, kwam er een zwarte handschoen om de hoek (precies zo een als mijn vader had) en vlogen de pepernoten om onze oren. ‘Dankjewel Zwarte Piet’, riepen wij in koor, waarna we zoek gingen naar al het snoepgoed. Tot mijn vader steevast vanuit de keuken riep: kom kijken, daar rent Zwarte Piet. Ieder jaar hetzelfde liedje: als wij door het raam keken, was Zwarte Piet net de boerderij van Beerndje, Bartje en Catootje Diesfeldt gepasseerd en wij dus net te laat. Ik bleef meestal stiekem nog even wat langer kijken of hij nog voor de dag kwam. Nee natuurlijk. Natuurlijk geloofde ik mijn vader! Maar goed, ik was vroeger sowieso goedgelovig.
De periode werd afgesloten op Pakjesavond. Sinterklaas kwam op bezoek, nam een zak vol cadeautjes mee, we kregen te horen wat we allemaal goed hadden gedaan (en wat beter zou kunnen) en wij mochten een voordracht doen. In mijn herinnering heb ik elk jaar blokfluit gespeeld. Gelukkig voor velen heb ik er geen muzikaal talent aan overgehouden. Het Sinterklaasfeest ijlde bij ons trouwens wekenlang na. Tot in het voorjaar kon er zomaar ergens een pepernoot tevoorschijn komen.
Ik gun jong en oud het Sinterklaasfeest. Ik ben deze gezellige periode altijd blijven koesteren en vieren. Ook met mijn eigen gezin. Pakjesavond, gourmetten, Paul de Leeuw kijken. Allemaal even leuk. Dit jaar hebben mijn zoons de leeftijd om ook gedichten te maken. Dus hebben we met z’n vieren lootjes getrokken.

Hulpje van de Sint
Toch is er wel iets veranderd. Ik heb er tegenwoordig een andere taak bij. Vorig jaar ben ik in gevallen als ‘belangrijkste hulpje’ van de Sint nadat de hoofdpiet in Groessen vanwege gezondheidsredenen moest afhaken. De onvervangbare Freek vervangen…een pitte uitdaging en een groot avontuur. Maar wat is dat leuk zeg! Ik mag het dit jaar ook weer doen en ik voel me weer helemaal kind. Gezellig met mijn collega-pieten en Sinterklaas door het dorp en daarna naar Zaal Gieling. Pepernoten strooien, het grote boek van Sinterklaas vasthouden, grapjes maken met kinderen, ondeugende dingen doen en liedjes zingen. Ik geniet er met volle teugen van. En oké, alle begin is moeilijk. Bij mijn eerste ‘boks’ (vuisten tegen elkaar) met een klein jochie op de arm van mama begon het ventje hard te huilen. Een handje pepernoten deed de tranen gelukkig meteen verdwijnen. Was het in het echte leven maar zo makkelijk. Trouwens, ook bij mij ijlt het Sinterklaasfeest vaak dagen na. Als mensen een opmerking maken over een zwarte veeg in de nek of oor, dan weet ik waar het van komt…
Groessen is een gewoon een gezellig Liemers kerkdorp, waar mensen het leuk willen hebben met elkaar. Niet meer en niet minder. In Groessen lopen gewoon traditionele Zwarte Pieten rond. Hier speelt de grote stedenproblematiek (nog) niet. We kijken niet naar afkomst of kleur. Koesteren de traditie en iedereen is welkom. Zelfs mensen uit Loo of Duiven (knipoog) krijgen een handjevol pepernoten. Ik hoop dat het lang zo blijft. Op welke manier we 5 december in de toekomst ook vieren: ik gun iedereen op zijn eigen manier de gezelligheid die ik vroeger ook heb gehad. En nu nog steeds.

Sjoerd Geurts
Hulpje van de Sint

PS. Die opmerking over Loo en Duiven was natuurlijk een grapje. Niet dat er straks onder leiding van pak ‘m beet Looënaar Willem Eijkels een demonstratie in Groessen plaatsvindt….

‘In de Liemers heb je geen lachende mensen’

Posted on by Sjoerd Geurts Geplaatst in Regio — Geen reacties ↓

Nog voor de zomervakantie. Zomaar een dinsdagmiddag bij De OGtent in Duiven. Bijna 25 studenten van het Candea College en Liemers College komen bij elkaar voor een redactievergadering. Ze hebben zich stuk voor stuk vrijwillig aangemeld om journalist te worden voor de nieuw op te richten De Liemers Helemaal Goed Courant. Ze mogen zelf met ideeën komen. De meest uiteenlopende onderwerpen komen op tafel. Lotte de Jong gaat foto’s maken van lachende mensen in de Liemers, Loekie Kok wil de burgemeester van Montferland interviewen, Camillia Stokman mikt op een verhaal over de leerlingen die de regie in het Filmhuis voor een dag overnemen, Nick Hoekstra richt zich op Jort Kelder die bij MKB Duiven op bezoek komt, Ted Trost bezoekt de dame uit Westervoort die in het tv-programma ‘De wereld rond met 80-jarigen’ een rol speelt en Tessa Schijvens duikt in de wereld van vrijwilligers langs de sportvelden. Silke Janssen komt zelfs met een heel rijtje ideeën en neigt naar een artikel over de geschiedenis van de Liemers. Wat een enthousiasme!

Even een stapje terug. De plannen om een goed nieuwskrant voor de Liemers uit te gaan geven komen uit de koker van Hope XXL. Jongeren die streven naar een  betere wereld.  Een wereld waar we met z’n allen een acht voor geven. De projectorganisatie De Liemers Helemaal Goed omarmde het idee van de krant en nu is het zover dat er een nul-nummer ligt. Wat zijn we met z’n allen trots. En nee, we zijn er nog niet, maar wat we nu al doen, is pure winst. Leerlingen uit pak ‘m beet VWO 4 van twee verschillende opleidingen in de Liemers slaan de handen ineen voor een unieke samenwerking. Met medewerking van de scholen, ondersteund door hun docenten Anke Swanenberg en Arnoud Kuijpers. De chemie is vanaf de eerste dag aanwezig.
Zelf mag ik als coördinerend hoofdredacteur een bijdrage leveren en dat doe ik samen met de journalisten Berry Keyser en Susan Wiendels. Mijn voorbereidingen begonnen al ruim een jaar geleden.  Plannen schrijven, veel vergaderen, overleg op de scholen en de voorbereidingen  om de stichting Daadkr8 Media op te richten. Nu zijn we zover dat we echt kunnen beginnen. Het nul-nummer ligt er!
Hoe het allemaal in zijn werk gaat? Het is de bedoeling dat we een echte krant gaan maken met alleen maar goed nieuws. Die twee keer in de maand in de bus valt. Hoofdzakelijk gemaakt door studenten. Niet te vergelijken met bestaande kranten, dus daar zijn we redactioneel geen concurrent voor.

We vergaderen regelmatig. En niet alles lukt meteen, zo blijkt uit een van de vele vergaderingen. Lotte de Groot kan geen lachende mensen in de Liemers vinden, klinkt ze serieus. “Iedereen in de Liemers kijkt hier chagrijnig.” Gelach alom. Uiteindelijk weet ze toch een prachtige plaat van een lachende stratenmaker aan te leveren. De sfeer is goed. Gezellig, enthousiast en gedreven!

De Liemers Helemaal Goed Courant is niet alleen maar leuk. De krant maakt het mogelijk om jongeren nadrukkelijker kennis te laten maken met de Liemers. Met hun eigen omgeving. Op alle fronten. Hoe ziet onze geschiedenis er uit? Welke toeristische hotspots zijn hier? Hoe werkt de politiek? Welke mooie bedrijven hebben we? Onze journalisten worden ‘het veld’ ingestuurd om in de gedachte van het nieuwe onderwijs te leren in de praktijk. En ze hoeven dat niet gratis te doen. Ze krijgen er een vergoeding voor. Dus of ze nu vakken vullen bij Albert Heijn of schrijven voor De Liemers Helemaal Goed Courant, ze worden serieus genomen.
Het nulnummer is in een beperkte oplage gedrukt. Om iedereen te laten zien hoe de krant er uit kan komen te zien en om adverteerders te benaderen (want die hebben we ook nodig). De eerste reacties zijn positief. Vanuit het bedrijfsleven, het onderwijs en de politiek. We zijn er nog lang niet, maar hopen dat we binnenkort echt in de bus vallen! De toekomst zal uitwijzen of deze krant een blijvertje is. Maar hoe die toekomst er ook uit komt te zien, ik ben nu al trots dat ik bij dit project betrokken ben. Dat we luisteren naar en samenwerken met de jeugd, dat we open staan voor nieuwe ideeën. Er gebeuren mooie dingen in de Liemers.

Sjoerd Geurts
De Liemers Helemaal Goed
Geurts Media

IMG_8923

Op ontdekkingsreis in mijn eigen dorp

Posted on by Sjoerd Geurts Geplaatst in Regio, Toerisme — Geen reacties ↓

Ik woon mijn hele leven al in de Liemers. Goed, ik heb vier jaar gestudeerd in Tilburg, maar verder stond mijn bed in Zevenaar, Ooy en vooral Groessen. Ik denk de Liemers dus wel te kennen. Zeker omdat ik me hier al bijna vijftig jaar dag in en dag uit beweeg. Ik trek er wekelijks met mijn fiets op uit maar ontdek ook wandelend – met onze hond Cooper – de regio. Dan denk je ‘het’ allemaal wel te weten. Deze week ben ik er echter achter gekomen dat de werkelijkheid anders is. Met dank aan de klompenpaden in de Liemers. Het Kandiapad heeft me een nieuw perspectief op het buitengebied van Groessen en Loo gegeven. Een bijzonder stukje Liemers.

Zestien kilometer lang ontdek ik samen met mijn zoon Kevin (15) de andere kant van mijn roots. Zie vergezichten die ik nog nooit gezien heb en loop op paden die mijn voeten nog nooit gedragen hebben….. Een unieke ontdekkingstocht door het rivierenlandschap van de Rijn. Over dijken, oeverwallen, kerkenpaden en door uiterwaarden. Staan we doordeweeks regelmatig op de deel van fruitteler De Stokhorst om appels en peren te kopen. Nu wandelen we achter de boomgaard van de familie Wolters langs. Fietsen we normaal over de dijk langs de groene uiterwaarden, nu lopen we er dwars doorheen, langs de wilde paarden die het bezoek rustig gadeslaan. We gaan over paden waarvan we het bestaan nooit hebben geweten. Bijvoorbeeld parallel aan de Lijkweg in Groessen, of dwars door het veld op de grens van Ooy en Duiven.
Aan ooievaars hebben we vandaag geen gebrek? Het Kandiapad trekt langs meerdere nesten. Het moet gek lopen, wil je er geen spotten. Na een pauze bij de Wellinghoeve wandelen we ook nog even het Rijnstrangengebied bij de mammoet in, waar je vrij mag ‘struinen’. Hier bekijk je de Loowaard vanaf de andere kant en ontdek je beversporen. Bijzonder!
Een kanttekening is er echter wel te maken. Het genieten van dit landschap is niet oneindig. Uitgerekend op de plek van het pittoreske Kandiapad wordt over enkele jaren de A15 naar alle waarschijnlijkheid met een brug over het Pannerdensch Kanaal doorgetrokken. En dan ziet dit gebied er plotseling heel anders uit. Dus wacht niet te lang: www.klompenpaden.nl

IMG_1056bw klomp (Large)

Petje af voor de vrijwilliger…

Posted on by Sjoerd Geurts Geplaatst in Regio — Geen reacties ↓

‘Als je een vrijwilliger zoekt, kun je beter iemand vragen die al wat doet. Die zegt waarschijnlijk ja. Maar als je iemand benadert die nog helemaal niks doet, dan is het antwoord meestal meteen nee.’
Deze wijze woorden vertrouwde Groessenaar Sjef Holland me een jaar of vijf geleden toe. Ik was op dat moment voorzitter van Sportclub Groessen en in alle geledingen zochten we versterking.  Een zoektocht die iedere vereniging bekend in de oren klinkt. Sjef sloeg met zijn opmerking de spijker op zijn kop. Nieuwe vrijwilligers binden viel destijds niet mee en toch wisten we nieuwe mensen aan de club te binden. Meestal betrokken mensen, die inderdaad vaak elders ook al iets ‘voor de gemeenschap’ deden.

Ik ben zelf van kinds af aan vrijwilliger. Voor diverse verenigingen. Het rondbrengen van een clubblad als jochie, het trainen van een jeugdteam als tiener, bestuurder bij een jongerencentrum of sportclub, quizorganisator, tekstredacteur, presentator kindercarnaval. Voor sport, schutterij, carnavalsvereniging, stichting. Je kunt het niet zo gek bedenken of het is voorbij gekomen. En nog steeds word ik regelmatig benaderd met de vraag of ik niet wat tijd over heb… Ik moet regelmatig aan de woorden van Sjef Holland denken.

Weet je wat het is… vrijwilligerswerk is gewoon ontzettend leuk om te doen. Eigenlijk zou iedereen in zijn leven een keer vrijwilliger zijn geweest. Veel mensen die nog nooit de vrijwilligershanden uit de mouwen hebben gestoken, zouden gewoon eens in het diepe moeten ‘stappen’. Probeer het eens. De meeste verenigingen kunnen nog wel iemand gebruiken. Dat hoeft echt niet meteen de zwaarste functie te zijn binnen de club. Een enkele bardienst in de maand, twee keer per jaar het clubblad rondbrengen, een middagje een podium opbouwen. Ook dan ben je vrijwilliger. Het is leuk, je leert nieuwe mensen kennen en je doet nieuwe ervaringen op. Ben je te druk, denk je? Vrijwilligerswerk bezorgt je juist nieuwe energie. Echt! Ik kan het iedereen aanraden.

Waarom ik over de vrijwilliger begin? Vanavond wordt de Vrijwilligersprijs in de gemeente Duiven uitgereikt. Je kunt van alles vinden van de wijze waarop dergelijke verkiezingen her en der worden georganiseerd, maar het is wel goed dat er aandacht wordt besteed aan het werk van de vrijwilliger. Vrijwilligers vormen de motor waarop verenigingen draaien. Vanavond worden er winnaars gekozen, maar iedere vrijwilliger verdient applaus. Iedere vrijwilliger mag zich vandaag winnaar voelen. Petje af voor de vrijwilliger….

Oja, ik ben er in Duiven vanavond ook bij. Ik maak deel uit van de jury. Inderdaad als vrijwilliger… Waarom ze bij mij terecht kwamen? Misschien omdat ik ervaringsdeskundige ben en dat ik waarschijnlijk geen nee zou zeggen op deze vraag. Sjef had weer gelijk…

Sjoerd Geurts

 

‘En RTL4 komt ook langs’

Posted on by Sjoerd Geurts Geplaatst in Regio — Geen reacties ↓

Ik fiets er wat af tegenwoordig. De Liemers kent voor mij amper geheimen. Ik kom uit Groessen, heb gewoond in Zevenaar, sport in Loo en voel me tegenwoordig thuis in Ooy. Met de fiets kom ik wekelijks langs de meest mooie plekjes in de Liemers. Via het Rijnstrangengebied, langs de Rijn in Pannerden, het nieuwe fietspad van Tolkamer naar Spijk, een ijsje langs het water in Lathum en via de Loodijk en de mammoet bij ‘Kandia’ terug naar Ooy. Genieten! Ik heb wat met de Liemers. En met die gedachte vind ik het fantastisch dat ik sinds kort samen met Pascal Lindeman en Pablo van Dick het nieuwe projectteam De Liemers Helemaal Goed vorm. Om samen de Liemers als regio nog wat steviger op de kaart te zetten.
We zijn inmiddels begonnen met het smeden van plannetjes en we hebben al veel mensen gesproken. Ondernemers, schooldirecteuren, jongeren, verenigingsmensen, politici. Ons enthousiasme neemt hand over hand toe en we lachen er samen wat af…

Lees de blog verder op www.deliemershelemaalgoed.nl

Foto: projectteam DLHG, samen met Pablo van Dick (midden op de foto) en Pascal Lindeman (links op de foto)

Vlog geeft kijkje achter de schermen tv-opnamen

Posted on by Sjoerd Geurts Geplaatst in Regio — Geen reacties ↓

Een vlog van projectgroep De Liemers Helemaal Goed heeft bijna 12.000 mensen bereikt. Via de diverse social media kanalen is deze vlog ook daadwerkelijk al bijna 6.000 keer bekeken.

Sjoerd Geurts van Geurts Media vormt samen met Pablo van Dick en Pascal Lindeman (Blikoponline) de projectgroep voor de regiocampagne De Liemers Helemaal Goed. Vrijdag vonden opnamen plaats voor het RLT4-programma Nederland Heeft Het. Met deze vlog geeft Sjoerd Geurts namens DLHG een kijkje achter de schermen.

Crossmediaal met hindernissen

Posted on by Sjoerd Geurts Geplaatst in Film en video — Geen reacties ↓

Ca8QvwLWIAA4h4lEn plotseling zak ik in de modder weg. Mijn filmcamera houd ik met één hand omhoog en projectleider Gerrit Pleijter van het Geldersch Landschap & Kasteelen (GLK), die ik op dat moment aan het filmen ben, probeert me vertwijfeld te helpen. Maar wil zelf natuurlijk ook niet te ver wegzakken. De ongemonteerde beelden blijken later hilarisch en mijn met modder besmeurde broek (tot mijn knie zakte ik in dit drassige stukje grond naast het beekje) vormt het stille bewijs dat er iets niet helemaal goed is gegaan. Dat ik voor het mooiste plaatje iets teveel risico’s nam nabij het beekje (nooit van de paden af Sjoerd). Achteraf kunnen we er allemaal om lachen.
Want ik heb deze zonnige morgen ook kunnen genieten van de prachtige natuur. Landgoed Duno – met haar cascadewaterval, fraaie uitzichten en karakteristieke trappen –  is een lust voor het oog. Een wandeling meer dan waard. En dat wordt de komende jaren alleen nog maar mooier omdat het landgoed wordt hersteld. En daar mag ik als journalist deze morgen crossmediaal mee aan de slag. Oftewel: een tekst voor de digitale nieuwsbrief, een foto daarbij en een journalistiek filmpje om het gevoel van het landgoed ook echt over te dragen. Dat betekent flink sjouwen met schrijfblok, fotoapparatuur, filmcamera, statief, licht, microfoontjes etc. Maar het blijft leuk om drie disciplines samen te laten komen in een inspirerende omgeving.

_SJO8242bw (Large)

De nieuwsbrief van GLK is het ultieme voorbeeld van hoe je vandaag de dag crossmediaal (wat een lelijk woord eigenlijk) aan de weg timmert, waar je als moderne instelling of eigentijds bedrijf in het huidige digitale tijdperk niet meer omheen kunt. Geldersch Landschap & Kasteelen durft het aan het geschreven woord met foto te matchen met bewegend beeld. En dan zie je dat het elkaar versterkt. Bewegend beeld geeft een gevoel aan je boodschap. Want dat doet video.

Hoe GLK dit heeft vertaald naar haar nieuwsbrief? Oordeel zelf: NIEUWSBRIEF. En het leuke is dat ieder bedrijf en instelling op deze wijze laagdrempelig aan de slag kan. Met een video je verhaal in het magazine, folder of website tot leven brengen met een filmpje. Leuk, aansprekend en de ultieme manier om je doelgroep snel te bereiken. Want met het juiste gebruik van de social media groeit jouw bereik en uitstraling!

Probeer gerust eens uit. We helpen je graag mee….

Sjoerd Geurts

PS.Oja het filmpje ook nog even apart…

 

 

‘Energierekening wordt onderdeel van je hypotheek’

Posted on by Sjoerd Geurts Geplaatst in Duurzaamheid — Geen reacties ↓

_SJO3791bw (Medium)Ze ontving in 2014 de ‘Duurzame Bouwvrouw Award’. Ellen van Acht van de stichting KUUB ademt duurzaamheid. “Je moet er niet alleen over praten, maar er ook daadwerkelijk mee aan de slag.” Sjoerd Geurts in gesprek met een vrouw met passie.

Waar staat KUUB voor?

“Wij richten ons als stichting op de particuliere woningeigenaar. Samen met bewoners ontwikkelen wij woningen. Wij wijzen hen met onze kennis en kunde de weg in de complexe bouwwereld. Wij stellen de mens centraal. Onze motivatie is dat we vinden dat we meer dingen kunnen maken voor een eerlijkere prijs. Wij geloven in de kreet ‘de keten op de kop, de klant voorop’ en ‘ontwikkel slim, bouw samen’. Je moet het anders insteken. Niet vóór de klant denken, maar mét hem. Daar ligt onze passie.”

Noem eens een voorbeeld?

“De Linie in Groningen is een nieuwbouwproject met achttien particuliere woningen waar KUUB min of meer is ontstaan. Ontwikkeld door een groep mensen. Maar collectief particulier opdrachtgeverschap lukt niet zonder professional. Een ontwikkelaar besteedt honderd procent van zijn tijd aan ontwikkeling. Als KUUB besteden we in diezelfde rol zeventig procent van onze tijd aan de mensen die bij een project betrokken zijn. We zetten hen in hun kracht zodat zij de ontwikkeling zélf kunnen doen. We werken dus niet als ouderwetse procesmanager, maar denken andersom. Vanuit de mensen. KUUB vindt dat professionele marktpartijen beter moeten samenwerken. De verantwoordelijkheid moeten pakken en de klant leveren wat er gevraagd wordt. Zonder uurtje factuurtje, maar door integraal te denken en samen op te trekken.”

Hoe past duurzaamheid in dit plaatje?

“Er wordt soms geroepen dat er nu pas vraag is naar duurzaamheid. Maar die vraag was er altijd al. Mensen wisten alleen niet wat ze precies moesten vragen. Daarom werden er andere keuzes gemaakt. Liever die uitbouw dan een warmtepomp, liever een tweekapper dan een energiebewuste tussenwoning. Dat had ook te maken met een hoge prijs voor energiemaatregelen die niet financierbaar waren. Je kreegt een financiering voor je woning op basis van je inkomen en er werd alleen maar gekeken naar hypotheeklasten. Of je nu 400 euro of 80 euro energiekosten per maand had, deed niet ter zake. Tot vandaag de dag is het nog steeds zo. Maar dat verandert binnen twee jaar. Op dit moment wordt er gesproken om de energierekening onderdeel van je hypotheek te maken. Dat je energielast onderdeel wordt van de waarde van je woning. Ik vind dat niet meer dan logisch. Daardoor krijg je meer geld van de bank om een label-A woning te kopen dan bijvoorbeeld een woning met label B. Dat is de nieuwe markt. Dat betekent dat nieuwbouwconcepten en renovatieconcepten straks financierbaar zijn.”

En dat er nieuwe kansen liggen voor bijvoorbeeld installateurs?

“Inderdaad. Het doel is dat je straks een energiezuinige woning oplevert tegen vaste onderhoudslasten voor bijvoorbeeld tien jaar lang. Dit doel bereik je alleen door integraal samen te werken met alle partijen die bij de bouw of renovatie betrokken zijn. Als KUUB brengen we mensen daarom met behulp van een energieadviseur zorgvuldig op de hoogte van alle duurzame kansen.”

De nieuwe supermarkt ‘Reimarkt’ helpt daarbij?

“Het blijkt zoals gezegd heel lastig voor mensen om zelfstandig de juiste keuze te maken op welke manier je je woning kunt verbeteren. Reimarkt is een supermarkt waar je duurzaam wonen koopt. Bij Reimarkt liggen kant-en-klare oplossingen in de schappen, van dubbel glas tot notaloze woningen. Gericht op jouw woning. Want zeventig procent van de huizen in Nederland bestaat uit dertig min of meer dezelfde woningtypen. Dat maakt een concreet voorstel eenvoudiger. Op dit moment zijn er al Reimarkts in Enschede en Bergen op Zoom.”

Dat vergt dus een andere rol van de installateur?

“Vaak vraagt een bewoner een installateur om een lagere energierekening, waarna de installateur meteen een offerte voor zonnepanelen voor de neus duwt. Maar dat was niet de vraag. Het klantproces moeten we anders aanpakken. In het noorden werken we als KUUB nu al samen met het lokale bedrijfsleven om op integrale wijze met de vraag van de klant om te gaan. Dan komt de installateur ergens binnen, maar adviseert hij vervolgens toch iets anders dan zonnepanelen, omdat dat de klant veel meer oplevert. Bijvoorbeeld dakisolatie. Vervolgens komt hij dus met een opdracht voor iemand anders naar buiten. Dat is echt niet zo moeilijk als het lijkt. In een latere fase komt die klant waarschijnlijk toch nog bij je terug voor zonnepanelen. Omdat je zo’n goed advies hebt gegeven. Integrale samenwerking.”

De stichting KUUB doet mee aan De Stroomversnelling, een landelijk initiatief van vier bouwers en zes woningcorporaties in Nederland die 111.000 huurwoningen energieneutraal wil maken. Het complete interview met Ellen van Acht is gepubliceerd in Henk & Fred, een magazine voor de hele elektrotechnische branche, uitgegeven door Oosterberg BV.

Cor Molenaar: “Met video bouw je als bedrijf aan je imago”

Posted on by Sjoerd Geurts Geplaatst in Film en video — Geen reacties ↓

cor molenaarBedrijven moeten volgens prof. dr. Cor Molenaar, bijzonder hoogleraar aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, hun oren en ogen openhouden en durven te bewegen, willen ze de boot niet missen. Dat zegt Molenaar in een interview met Sjoerd Geurts voor het magazine DUS, een uitgave van de Liemerse ondernemersvereniging Lindus. “Een bedrijf zonder website is volgens Molenaar sowieso kansloos. Een klant oriënteert zich op het internet en als het gevoel daar al niet goed is, haakt een potentiële klant af. Je moet ook snel reageren op e-mail of berichten via de social media. Als ik sommige Chinese sites mail, heb ik binnen een uur antwoord, in Nederland duurt het soms meer dan een dag. Dat kan niet meer in een 24-uurs economie. Iedereen is altijd online. Het is belangrijk dat je beseft dat je bouwt aan een relatie met communicatie. Communicatie is de sleutel voor de toekomst. Als je nooit iets van iemand hoort, dan vergeet je hem heel snel. Denk daar maar eens over na. En vergeet de nazorg niet. Die is heel erg social media gedreven. Als iemand iets goed vindt, wordt het op Twitter of Facebook gezet. Maar ook als iets niet goed is. Als bedrijf moet je dan snel reageren en het oplossen. Bedrijven die niet met social media werken, maken een enorme inschattingsfout.”

Cor Molenaar noemt video als een ‘mooi middel’ om te bouwen aan je imago. “Veel bedrijven hebben hun producten al op video gezet. Om te laten zien hoe het werkt. Ieder bedrijf zou een kort bedrijfsfilmpje moeten hebben om te laten zien waar het bedrijf voor staat. Van maximaal twee minuten. En authentiek. Het mag best een werknemer zijn die met een accent iets vertelt zodat het dicht bij het bedrijf blijft. Je moet je op deze wijze regelmatig tonen. Niet dagelijks, maar bijvoorbeeld eens per maand een filmpje om zo op de actualiteit te kunnen inspelen! Een video kan prima op de bedrijfswebsite geplaatst worden en via social media rondgestuurd worden. Zorg er dan meteen ook voor dat jouw website goed te zien is op devices. Dat wordt nog wel eens vergeten, maar in de praktijk bekijken de meeste klanten jouw website op de smartphone of tablet.”

Hoe je als bedrijf volgens Cor Molenaar Twitter en Facebook moet gebruiken? “Het zijn totaal verschillende dingen. Met Twitter ben je met zenden bezig. Die informatie moet relevant zijn. Met Twitter moet je met nieuwtjes komen die voor je bedrijf of volgers waarde hebben. Ook niet teveel berichten plaatsen en zeker niet teveel privé. Daar is Facebook voor. Daar plaats je ook zaken op die een gezicht geven aan je bedrijf. Als je hier goed mee omgaat, levert het je wat op.”

Magazine DUS is een uitgave van de Liemerse ondernemersvereniging Lindus. 

“Papieren krant verdwijnt niet”

Posted on by Sjoerd Geurts Geplaatst in Algemeen, Communicatie, Teksten — Geen reacties ↓

De keiharde cijfers spreken boekdelen. Steeds minder mensen lezen een papieren krant of magazine. Maar betekent dat ook het einde van printmedia? Sceptici beweren van wel, zelf hanteer ik een wat eigenwijzere mening. De papieren krant of magazine verdwijnt niet!

Volgens mij blijft er altijd behoefte aan printmedia. Maar er is wel nieuwe werkelijkheid ontstaan. We kunnen de ogen niet sluiten voor de ontlezing en digitalisering in de samenleving. Maar toch denk ik niet dat print verdwijnt. Ik ga mezelf maar na. Ik lees zowel een digitale als een papieren krant. En ook neem ik regelmatig digitale magazines tot me. Ik neig soms naar papier, soms naar digitaal.

De digitale krant vind ik bijvoorbeeld handig voor onderweg of tijdens mijn vakantie. Of als ik vanwege slecht weer niet naar mijn brievenbus wil lopen. Dan komt de tablet op tafel. Maar echt genieten doe ik van het bladeren door een mooi tijdschrift met onderscheidende opmaak en opvallende foto’s. Dat genieten vind ik moeilijker op een tablet of computerscherm.

Het groot voordeel van een papieren krant of magazine is dat ik ongevraagd artikelen voor mijn neus krijgt. Ik word verrast en dat is juist zo leuk aan de papieren variant. Ik wil niet alleen vinden wat ik zoek! Dat gebeurt wel met veel digitale varianten waarin je jouw krant op interesse samenstelt.

Een tablet of computer leidt ook af. Facebookberichten die binnenkomen, e-mails die op je wachten of tweets die je toch snel even wilt lezen. De verleiding is groot om de digitale krant even in te ruilen voor de actualiteit van het moment. Dat is bij een papieren krant of magazine minder het geval. Die geeft rust in een drukke wereld waar we gedomineerd worden door een overkill aan informatie.

Ben ik dan op mijn 47e al een oude zeur? Of een principieel tegenstander van digitale kranten of magazines? Ab-so-luut niet. Ik denk dat print en digitaal elkaar juist kunnen, nee moeten versterken en aanvullen. Wat is er leuker dan een verhaal in print dat wordt verlevendigd met een filmpje. Zo trek je de lezer online, waarna je daar je commerciële acties op kunt loslaten. En hoe leuk is het om digitaal meer achtergronden te krijgen dan in print mogelijk was. Triggeren op papier, het vervolg digitaal. In tekst of beeld.

Sommige kranten experimenteren hier al voorzichtig mee. Trouw deed het enkele jaren geleden met videojournalistiek, maar stopte. Dagblad De Limburger probeert het opnieuw. Eerder dit jaar ging de krant voorzichtig en laagdrempelig multimediaal. Volgens mij het begin van een mooie nieuwe toekomst. Waarin er een plek is voor papieren en digitaal…

Tot mijn volgende blog

Sjoerd Geurts